Αλαμάννος, Νικόλαος

(1583 – 1626). Έλληνας λόγιος που έζησε στην Ιταλία. Αναφέρεται και ως Αλεμάννος. Καταγόταν από την Άνδρο. Παρακολούθησε μαθήματα λατινικής και ελληνικής φιλολογίας στο Ελληνικό Κολέγιο του Αγίου Αθανασίου της Ρώμης (1592). Χειροτονήθηκε υποδιάκονος, μεταπήδησε όμως αργότερα στον καθολικισμό και έγινε διάκος και κατόπιν ιερέας. Δίδαξε ρητορική και ελληνικά στο κολέγιο όπου είχε φοιτήσει και διετέλεσε ιδιαίτερος γραμματέας του Σκιπίωνα Μποργκέζε και έφορος της βιβλιοθήκης του Βατικανού. Μεταξύ των μαθητών του αναφέρονται ο Λέων Αλλάτιος, ο Φραγκίσκος Αρκούδιος και ο Σκιπίων Κοβελούτσης, γραμματέας του πάπα Παύλου Ε’. Ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στα έργα του κατέχει η δημοσίευση της Απόκρυφης Ιστορίας του Προκοπίου, με μετάφραση και στα λατινικά. Η δημοσίευση της ιστορίας αυτής και η υπεράσπισή της από τον Α. με σχόλια και κριτικές, προκάλεσε σκάνδαλο και πολλοί λόγιοι τον επέκριναν με δριμύτητα. Έγραψε επίσης στα λατινικά ειδικό έργο σχετικά με την ιστορία, τις επιγραφές και την καλλιτεχνική διακόσμηση της ονομαστής μητρόπολης του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού και άλλα εκκλησιαστικά, ιστορικά και φιλολογικά έργα. Πέθανε πρόωρα, σε ηλικία 43 χρονών, από λοιμώδη νόσο. Λίγο καιρό πριν είχε διοριστεί επιτηρητής στη μεταφορά και στη φύλαξη των οστών διαφόρων μαρτύρων στον ναό του Αγίου Πέτρου της Ρώμης.